Strzała pisze,

4 lip 2013 @ 07:35

To trudna sztuka, ale niezbędna do rozwoju. Nauczyć się, a może raczej, przypomnieć sobie (!) życie w TU i TERAZ, życie bez walki, w akceptacji codzienności i innych ludzi. Patrzenie na życie czułym okiem. Poddanie się i ufność. W dzisiejszym świecie wydaje się, że w życiu ciągle trzeba o coś lub z czymś walczyć – że to domena silnych. Ale to nieprawda. Poddanie to potężna praktyka duchowa, dotyczy najsilniejszych i pełnych mocy. W końcu cała przyroda ją praktykuje. Drzewo nie martwi się czy wyda owoce.
Taaak, to trudna sztuka – uczę sie tego, przychodzą fale, zawirowania zycia, a potem znowu wracam. Z czasem wracam coraz cześciej, aż w końcu staje się to moją jedyną rzeczywistością. W koncu przypominam sobie, że wcale nie muszę stawać się sobą, bo zawsze sobą JESTEM.
Buziaki na dobry dzień :)